ایران پاروت، انجمن تخصصی طوطی سانان و مرغ مینا

نام : طوطی ملنگو یا ÷اراکیت طوق دار هندی و یا Rose Ring

اندازه: 30 تا 40 سانتیمتر

اهلی شدن: اگر از زمان جوجه گوشتی و یا جوجه کرکی توسط انسان با سرنگ غذا داده بشه بسار اهلی میشه اما نوع وحشی آن آنطور که باید اهلی نخواهد شد ....هرچه سن آن پایینتر و جوجه تر باشد بهتر رام میشو(قاعده کلی در مورد طوطی سانان)....نوع نر آن کمی تهاجمیست اما ماده ها آرامتر هستند. تونایی صحبت: یکی از بهترین سخنگو ها در میان پاراکیتهاست.

سر و صدا: کمی زیاد

طول عمر: 30 تا 40 سال

تعیین جنسیت: تا قبل از بالغ شدن اثرات طوق بصورت خطی دودی کمرنگ فقط  در زیر گردن و منقار نرها نمایان است. اما بعد از 2.5 تا 3 سالگی نرها در ناحیه دور تا دور گردن صاحب طوق مشکی و صورتی خواهند شد...بنابر این اگر ملنگویی دیدید که طوق گردن ندارد 2 احتمال وجود دارد: 1-ماده بالغ هست 2-جوجه نابالغ  هست که نر یا ماده بودن آن با دقت به زیر گردن و زیر منقار پایینی و مشاهده یا عدم مشاهده اثرات طوق دودی رنگ مشخص می شود.

وضعيت جوجه در بازار ايران : جوجه گوشتي يا سرنگي ملنگو و همچنين شاه طوطي از بهمن ماه تا اواخر خرداد در بازار موجود است ( پاكستاني ها زود تر و ايراني ها دير تر وارد بازار ميشوند ) و از ٢-٢/٥ ماهگي شروع به دونخور شدن مي كنند ( از خرداد تا مرداد جوجه دونخور شده در بازار پيدا ميشود )

پاراکیت های طوقدار دارای 4 زیرگونه ی شناخته شده میباشند:

•     Psittacula krameri krameri                -            African Ringneck Parakeet


•    Psittacula krameri manillensis        -                 Indian Ringneck Parakeet


•   Psittacula krameri borealis             -      Neumann's Ring-necked Parakeet          (در شمال هند و نپال)


•   Psittacula Krameri parvirostris        -                          Abyssinian Parakeet          (در غرب آفریقا)

تفاوت های پاراکیت طوقدار هندی با پاراکیت طوقدار آفریقایی:

1. پاراکیت طوقدار هندی:  کلا مقداری رنگش سبزه تیره تر است. از نظر اندازه، مقداری بزرگتر. درازترین دو پره دم این طوطی به رنگ سبز میباشد که بالای آن مقداری آبی دارد. بوسیله رنگ منقار بالایی قابل تشخیص از گونه های دیگر است، منقار بالایی این گونه کاملا قرمز با تقطه ای مشکی در انتهای آن است.

1. پاراکیت طوقدار آفریقایی: منقار بالایی به رنگ قرمز تیره است که نوک آن سیاه میباشد. رنگ منقار پایینی این طوطی تقریبا کامل سیاه میباشد. پرهای زیرین دم این طوطی زرد کمرنگ است و درازترین دو پره دم این طوطی به رنگ آبی با سر زرد رنگ میباشد. گونه ی آفریقایی مقداری خجالتی و کم سر و صدا تر میباشد. دارای بدنی کوچکتر و دمی درازتر از نوع هندی است.  محل پیدا شدن: غرب آفریقا و جنوب سودان

منبع:birdchannel.com       vogelproblemen.nl       avianweb.com    vivapets.com 

ترجمه: افشین آ.

برای مشاهده خلاصه ای از مطالب مهم برای دارندگان طوطی ملنگو به این مقاله مراجعه کنید: لینک

نحوه تشخیص جنسیت. گردآورنده کاربر متخصص picasso

تعیین محدوده سن و جنسیت در شاه طوطی و ملنگو:

به خاطر داشته باشید با توجه به توضیحاتی که در ادامه می‌آید تنها میتوان محدوده سن طوطی را با اختلاف یکی دو ماه تخمین زد و تعیین سن دقیق طوطی به این ترتیب ممکن نیست. حتی با آزمایش هم نمیتوان گفت که این طوطی به فرض دقیقاً متولد 91/07/02 است. بعضی از طوطی‌های پرورشی چون نزد انسان و در اسارت متولد شده‌اند پرورش دهنده‌شان تاریخ از تخم بیرون آمدن آنها را میداند و گاهی اوقات روی حلقه پای آنها سال و ماه تولد آنها درج میشود (که معمولاً روز تولد را ثبت نمیکنند پس باز هم تاریخ دقیق را شمای خریدار نخواهید دانست). به علاوه تمام پرورشی‌ها هم روی حلقه پایشان این اطلاعات ثبت نمیگردند و گاهی روی حلقه تنها یک کد که برای ما هیچ معنای خاصی ندارد و احتمالاً تنها یک شماره شناسایی برای خود پرورش دهنده هست درج شده است.

یک فاکتور کلیدی در تخمین سن شاه طوطی و ملنگو رنگ عنبیه چشم آنهاست. با رشد جوجه شاه طوطی و ملنگو و بزرگ شدنشان رنگ عنبیه چشم نیز به تدریج تغییر مینماید. این تغییر رنگ عنبیه چشم به ترتیب زیر است:

مشکی یا قهوه‌ای تیره (از بدو تولد تا 6-7 ماهگی)، سپس دودی تیره، دودی روشن، طوسی، سفید (که زمانیکه عنبیه چشم سفید شد جوجه حداقل یکسال دارد). از یکسالگی تا حدود 2.5-3 سالگی رنگ عنبیه به تدریج از سفید به کرم متمایل میگردد (در این زمان در نرها میبینید که طوق نیز کامل میشود و طوطی بالغ میگردد) و در نهایت رنگ عنبیه زرد رنگ خواهد شد (البته شدت زردی در مقایسه با زردی چشم کاسکو کمتر هست و آنقدر پررنگ نیست). در ملنگو به دلیل تعدد رگهای خونی موجود در عنبیه ممکن است از زمانیکه چشم رو به سفیدی میرود عنبیه را نارنجی یا قرمز رنگ ببینید. برای تشخیص رنگ عنبیه چشم دقت کنید دور مردمک چشم شاه طوطی و ملنگو یک نوار خاکستری رنگ وجود دارد. این قسمت خاکستری ممکن است حتی دور مردمک طوطی بالغ نیز وجود داشته باشد. عنبیه پس از نوار قرار گرفته، این نوار را با عنبیه اشتباه نگیرید. در عکسهای زیر عنبیه با فلش مشخص شده و از این نوار خاکستری کاملاً متمایز گردیده است:

طوطی از هر نوعی از زمانی که از تخم خارج میشود تا زمانی که بالغ گردد جوجه حساب میشود. این زمان بلوغ در طوطیهای مختلف متفاوت هست، شاه طوطی حدود 3 سالگی (2.5 الی 3 سالگی) بالغ میگردد و تا پیش از این زمان جوجه محسوب میشود.

اما هر جوجه‌ای نیز مناسب خریدن و وقت صرف کردن نیست. در مورد شاه طوطی و ملنگو (که در حال حاضر مورد بحث ما هستند) توصیه اکید این است که جوجه امساله یعنی جوجه با عنبیه چشم مشکی (قهوه‌ای تیره) یا دودی نهایتاً طوسی بخرید. جوجه با رنگ عنبیه‌ی مشکی و دودی و طوسی جوجه‌ای هست که میتوانید کاملاً مطمئن باشید در صورت تمرین صحیح بسیار عالی رام و سخنگو خواهد شد. (به رنگ چشم در عکسهای زیر توجه فرمایید).

جوجه‌ای که عنبیه چشم آن سفید شده، یا در حال سفید شدن هست یک طوطی نابالغ هست (فکر میکنم همان واژه جوجه کاملاً مفهوم را میرساند) که با توجه به زمان تخمگذاری شاه طوطی و روند تغییر رنگ چشم چنین جوجه‌ای متولد سال گذشته بوده و اصطلاحاً به آن جوجه‌ی پارسال گفته میشود. شاه طوطی وحشی با این سن را ممکن است بتوانید با زحمت بیشتر و صرف وقت و حوصله بیشتر تا حدودی رام کنید (البته معمولاً نباید انتظار رام بودن در حد جوجه‌ای که سرلاکی بزرگ شده یا از زمان تازه دون خور شدن با انسان بوده را داشت) اما احتمال سخنگو شدن آن بسیار بسیار کم هست و اگر سخنگو شدن طوطی برای فردی مهم هست (که در 99% موارد چنین است) نباید ریسک کند و سراغ طوطی با عنبیه سفید برود، چون اصلاً نمیتوان روی سخنگو شدن آن حساب باز کرد. پس شاه طوطی با عنبیه سفید شد جوجه نابالغ که در این شرایط اگر نر باشد میبینید طوق آن هنوز کمرنگ هست (مانند اولین عکس از سمت راست در عکسهای زیر).

از حول و حوش 2-2.5 سالگی شاه طوطی در نرها میبینید که طوق شروع به کامل شدن و پررنگ شدن میکند و طوطی در آستانه بلوغ قرار میگیرد. زمانیکه شاه طوطی نر طوق کاملی دارد سن آن 3 سال به بالا بوده و بالغ هست.  اگر شاه طوطی یا ملنگوی بالغی (چه نر چه ماده) خریدید که رام و سخنگو نبود نه به رام شدنش دلخوش باشید و نه به سخنگو شدن آن. خیلی خوب و عالی که رام شود ممکن است فقط از دست غذا بگیرد و خیلی خیلی خیلی خوش بین باشیم و صاحب طوطی نیز بسیار خوش شانس، نهایتاً شاید بتواند آن را روی دست هم بیاورد. در مورد سخنگو شدن هم احتمال آن چیزی نزدیک به صفر هست (نمیگوییم خود صفر چون در این دنیا هیچ چیز مطلق نیست اما خودتان با این تفاسیر میتوانید تصور کنید چقدر احتمال آن ضعیف هست!). در زیر شاه طوطی ماده بالغ (عکس سمت راست) و شاه طوطی نر بالغ (عکس سمت چپ) را مشاهده میفرمایید. آخرین عکس مربوط به شاه طوطی نر در حال تکمیل طوق و بالغ شدن میباشد.

از 3 سال به بعد دیگر هیچ نشانه آشکاری برای تعیین سن و سال شاه طوطی نداریم. افرادی که خیلی خبره و با تجربه هستند میتوانند از روی پوست پاها، پوست اطراف منقار و خود منقار تشخیص بدهند طوطی پیر هست یا جوان اما نمیتوان گفت حدود سن آن چقدر هست.

در کنار رنگ عنبیه چشم، طوق نرها نیز نشانه بسیار مطمئن و واضح و روشنی برای تشخیص محدوده سنی آنهاست:

1. اثرات طوق دیده میشود اما طوق کامل نیست و رنگ عنبیه چشم مشکی-دودی هست = جوجه امساله (از لحاظ سنی یک مورد خوب برای خریدن هست)

2. اثرات طوق دیده میشود اما طوق کامل نیست و رنگ چشم سفید هست (رنگ چشم به غیر از مشکی-دودی و طوسی هست) = جوجه (طوطی نابالغ) پارسالی  

3.  طوق کامل (رنگ چشم دیگر مهم نیست اما کرم یا زرد رنگ هست) = حداقل سه سال

اما در مورد ماده‌ها که این طوق را ندارند تشخیص محدوده سن سخت‌تر بوده و فقط بر اساس رنگ چشم صورت میگیرد.

برای تشخیص جنسیت شاه طوطی و ملنگو در جوجه‌های گوشتی (سرنگی یا سرلاکی) با توجه به اینکه پرها کامل نشده به فرم و اندازه سر جوجه توجه میکنیم. جوجه با سر کشیده و بیضی شکل یا کشیده و مربع شکل بصورتی که سر به نسبت بدن جوجه بطور قابل ملاحظه‌ای بزرگتر هست به احتمال زیاد نر هست. جوجه‌های ماده سرهای کوچکتر و گردتری دارند. از زمانیکه پرهای جوجه کامل شد (جوجه‌های تازه دون خور) آثار طوق نرها را بصورت نقاط دودی رنگی در امتداد هم در زیر گلوی جوجه، درست جاییکه که بعدها طوق مشکی شکل میگیرد، میتوان دید. دقت کنید این نقاط در بعضی جوجه‌ها پررنگ و واضح هستند اما در بعضی دیگر کمرنگ هستند و باید برای تشخیص آنها کاملاً دقت کنید (گاهی اوقات میتوانند بقدری کمرنگ باشند که با چشم قابل تشخیص نباشند و حتی افراد خبره در تعیین جنسیت به اشتباه بیفتند! اما ریسک نکنید اگر حتماً جوجه شاه طوطی یا ملنگوی نر میخواهید موردی را انتخاب کنید که با دقت کردن به زیر گلو میتوانید نقاط دودی را تشخیص دهید). شاه طوطی و ملنگوی ماده فاقد هر گونه سیاهی چه کم چه زیاد زیر گلو و اطراف گردن هستند. توجه داشته باشید در اطراف گردن ماده‌ها به دلیل اختلاف خواب پرهای سر و گردن ممکن است هاله سبز رنگی ببینید. دقت کنید این هاله سبزرنگ را با طوق نرها اشتباه نگیرید. تاکید میکنم طوق نرها بطور مشخص نقاطی مشکی یا دودی رنگ هست که رنگ خود پرها چنین هست و با هاله‌ سبزی که به خاطر سایه و اختلاف خواب پرها بوجود آمده کاملاً متفاوت هست. 

عکس زیر یک جوجه شاه طوطی ماده با سنی مناسب جهت خرید است (به فرم گرد سر و عدم وجود آثار طوق در زیر گلو توجه فرمایید).

 در عکسهای زیر جوجه‌های نر را مشاهده میفرمایید که آثار طوق آنها در زیر گلو مشخص هست. همانطور که در این عکسها نیز ملاحظه میگردد این آثار در جوجه‌های مختلف میتواند بسیار پررنگ‌ و واضح یا کمرنگ‌ باشد:

در آخر مجدداً یادآوری مینمایم یک جوجه شاه طوطی یا جوجه ملنگوی مناسب برای خرید از نظر سن و جنسیت جوجه‌ای هست با عنبیه چشم مشکی (قهوه‌ای تیره) یا دودی دارای نقاطی مشکی یا دودی در زیر گلو. (مشابه عکسهای زیر)

" تمامی مطالبی که در مورد شاه طوطی بیان گردید در مورد ملنگو نیز صادق هستند. زمانهایی که در خصوص روند تغییرات رنگ چشم، کامل شدن طوق یا بلوغ در بالا قید گردیده‌اند مربوط به شاه طوطی میباشد که در ملنگو نیز روند این تغییرات دقیقاً مانند شاه طوطی بوده تنها اختلافات جزئی‌ای در زمان وقوع آنها وجود دارد. "

 گردآورنده کاربر متخصص picasso

با عرض سلام و خسته نباشید به شما دوستان عزیز.

خدمت شما عرض شود ما یک طوطی طوق دار هندی در منزل داریم ، چند شب پیش یهو پرید روی شونه من و گوشمو شدیدا گاز گرفت و ول کن نبود. متاسفانه گرفتم کشیدمش و پرتابش کردم خورد به دیوار ، از اون روز به بعد دیگه خیلی ساکت شده ، غذا کم میخوره ، شلوغ نمیکنه و حتی پرواز هم نمیکنه. به نظر شما آیا بالش یا جایی از بدنش شکسته؟

اگر شکسته باشه آیا به خودی خود ترمیم میشه؟ یعنی این خاصیت در این طوطی وجود دارد؟

اگر نکته خاص دیگری هم به ذهنتان میرسد از گفتن آن اغماض نفرمائید.

با تشکر میثم

سلام دوست عزیز خوش آمدید

طوطی ها پرنده های باهوشی هستن حتما جایی اذیتش کردی که ازت کینه داشته و تو اولین فرصت تلافی کرده حالا اول باید به یه دامپزشک نشونش بدی که معاینش کنه بعدش بهش برسی و محبت کنی و از دلش در بیاری

با سلام و عرض خوش آمد به شما دوست عزيز

در مورد طوطي كه رام شده قاعداتا نبايستي صاحب خودش رو گاز بگيره البته ملنگو و شاه طوطي گاهي به سرشون ميزنه و صاحبشون رو هم گاز مي گيرن...به هر جهت شما اون رو كوبيديد به ديوار و مي فرماييد كه آروم شده و غذا كم ميخوره و حالا دنبال علتش هستيد....به نظر من 2 دليل ميتونه داشته باشه:

1-در اثر برخورد به ديوار ناحيه اي از بدنش شكسته و يا شديدا درد گرفته و اين تغيير اخلاقش به خاطر همينه.

2-در اثر ترس و استرس به اين روز افتاده و مشكل بدني براش پيش نيامده.

در مورد اينكه بالش شكسته يا نه بهتون بگم كه اگر بالش رو ول ميكنه و نمي تونه جمع كنه احتمالا مشكل از بالشه اما اگر حالت بالش در حالي كه مثلا روي چوب نشسته با قبل فرقي نكرده و يا اون رو ول نميكنه پايين مشكل از بالش نيست.

تعادلش در راه رفتن و پرواز چطوره؟ ديگه چه تغييري در ظاهرش بعد از اون اتفاق ميبيني؟

با تشکر فراوان از پاسخ گویی دوستان عزیز

یکی دو روز اول اصلا پرنده حال نداشت حتی جلو آینه نمیرفت ، وقتی قفس رو بلند میکردیم جیق نمیکشید ، خیلی خیلی ساکت شده بود.

الان کمی بهتر شده ولی اصلا مثل قبل نیست ، هنوزم ساکت روی چوبش می ایسته و ساعت ها حرف نمیزنه و غذا خوردنشم کم شده.

1- میتونه راه بره

2- حالت بالش معمولیه میتونه جمع کنه ولی موقع برخورد به دیوار ضربه به بال چپش خورد

3- وقتی حمومش میبریم و خیس میشه نمیتونه پرواز کنه تلاش میکنه برای پرواز کردن ، گردنش دراز میشه ولی نمیتونه چون بالش خیسه. الان هم همینطور تلاش میکنه برای پرواز گردنشو دراز میکنه ولی نمیتونه بپره.

احتمال داره ترسیده باشه؟ حالت بالش نرماله

سلام دوست عزیز اگه طوطیت سالمه باید کاری کنی که از دلش در بیاری. یادمه یه بار عروس هلندیم پرید سر میز غذا و بابام عصبانی شد و سرش داد زد و هولش داد ، البته خیلی اروم یعنی ضربه ای اصلا بهش وارد نشد. اقا این حیون رفت تو لک و تا شب رفت رو قفسش و از جاش تکون نخورد. فرداش بابام هم دیگه ناراحت شده بود از این موضوع و رفت طوطی گذاشت رو شونش و یه ساعتی باهاش تو حیاط و خونه دور زد و  سرشو خاروند و کلی باهاش بازی کرد. شاید باورتون نشه بعد یه ساعت دوباره طوطی شد همون طوطی قبلی و با همون بازیگوشی قبل. بارها تو سایت گفته شده طوطی ها موجودات باهوشی هستند. اگه پرنده شما سالم باشه از نظر جسمانی بهترین راه اینه که بهش محبت کنی و از دلش در بیاری.

موفق باشی

خدمتتون عرض شود كه تمامي پرنده ها وقتي پرهاشون خيس ميشه نمي تونن پرواز كنن.سوالي كه من از شما كردم اين بود كه آيا در حالت طبيعي و خشك بودن پر هاش(نه زماني كه برديد حمام و تنش خيسه) آيا ميتونه پرواز كنه؟ و آيا ميتونه بال چپش رو كه الان ضربه ديده ، زماني كه روي چوب نشسته كاملا ببنده و جمع كنه؟ يا اينكه ول ميكنه پايين؟

يه كار ديگه هم مي تونيد بكنيد....زماني كه خشكه اون رو روي انگشت بياريد يعني بشينه روي انگشتتون بعد آروم دستتون رو بالا و پايين ببريد تا حالت پرواز به خودش بگيره و بالهاش رو باز كنه و كمي هم بال بزنه بعد دقت كنيد ببينيد آيا حالت بالش طبيعي هست يا نه....يعني با روزهايي كه اين اتفاق براش نيوفتاده بود مقايسه كنيد....در ضمن الان بال چپ و بال راستش رو با هم مقايسه كن ببين مثل هم هستن و يا بال چپش كه فرمودين ضربه ديده ظاهر اون  با بال راست آيا متفاوت هست يا نه.

در ضمن چند تا سوال از شما مي كنم كه اگر جواب بديد بهتر ميشه جواب سوالات شما رو داد:

1-چند وقته اين ملنگو رو داريد؟

2-سنش چقدره؟ آيا بالغ شده؟ اگر نر هست آيا دور گردنش طوق كامل داره؟

3-چقدر رامه؟ آيا اگر دستتون رو جلوي پاهاش ببريد خودش مياد روي دست يا انگشتتون؟

4-آيا حرف هم ميزنه؟

5-آيا شاه پرهاي بالش رو كوتاه كردين؟