ایران پاروت، انجمن تخصصی طوطی سانان و مرغ مینا

در این تاپیک نحوه تغذیه جوجه سرنگی (گوشتی) توضیح داده میشود

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

پست کاربر "سیدجاوید"

لازم دونستم یکسری مطلب که لازمه قبل از خرید جوجه گوشتی یا سرنگی باید بهش توجه کرد و یکسری وسائلی که باید از قبل آماده کرد رو در ذیل بهش بپردازیم

اول جعبه نگهداری

که هم میشه از نوع مقوایی باشه و هم چوبی که حتی باید در موقع تحویل گرفتن جوجه گوشتی با خودمون ببریم و از همون اول ازش استفاده کنیم

که چندین مزایا خواهد داشت

یک جوجه از همون لحظه بهش عادت میکنه

دو گرما و سرما طول مسیر حمل باعث آزار نمیشه

سه از ضربه خوردن جلوگیری میشه

در مورد جعبه چند نکته باید رعایت بشه

اول ارتفاع که باید بلند باشه تا جوجه نتونه ازش بیاد بیرون

دوم وجود سه الی چهار سوراخ در دو طرف بالای جعبه  برای جریان داشتن هوا

سوم وجود درب محکم که جوجه نتونه ازش خارج بشه

بعد میرسیم به پوشش کف

از چندین پوشش میشه استفاده کرد

..مثلا" یک حوله چند بار شسته شده که پرز نداشته باشه

..کاغذ مچاله شده البته باید یادمون باشه روزنامه به علت وجود سرب نباید استفاده بشه

..خاک اره نه عزیزان بلکه پوشال چوب یا پرت رنده نجارها که باید توجه داشت حتما" از چوب طبیعی تهیه شده باشه که به نظره من بهترین برای استفاده میباشد چون رطوبت رو کامل میگیره البته روش یک برگ دستمال کاغذی باشه تا راحت با هر دفعه تغذیه عوض هم بشه

حالا میریم سراغ اصل جریان که تغذیه میباشد

به نظره من بهترین نوع تغذیه سرلاک مخصوص طوطیسانان میباشد که در تمامه کشورهای اروپایی آمریکایی هم از همین سرلاک استفاده میکنند که چند نوعش تو بازار ایران موجوده که بهترینش و قابل اطمینان ترینش برندهای رودی بوش، زوپریم و اگزکت هستند:

با توجه به حجم بالای تقلبی بودن در سرلاک اگزت توصیه میشود در خرید ان دقت کنید

که روش مصرفش هم به این صورته که به مقدار لازم از غذای خشک برمیداریم و با آب جوشیده ولرم شده مخلوط  میکنیم وبعد از چند دقیقه (صبر میکنیم تا آب کاملا" نفوذ کنه) استفاده میکنیم

حال ممکنه امکان تهییه این سرلاک رو نداشته باشیم که باز بهترین تغذیه قابل استفاده غذای مخصوص مهرانه عزیزه

مواد لازم: یک عدد هویج آب پز شده ( سایز متوسط)

یک عدد سیب پوست کنده شده

یک عدد موز متوسط( قاعدتا پوست کنده شده!)

2 قاشق مغز تخمه آفتاب گردان آرد شده.

تمام این مواد رو بریزید توی مولینکس تا حسابی له بشوند و یک خمیر یکدست بدست بیاد. برای هر وعده به میزان لازم از این خمیر بردارید و با آب گرم مخلوط کنید تا با غلظت مناسب برسه و به جوجه بدید.

 مابقی خمیر رو داخل یک ظرف درب بسته و درون یخچال تا نهایتا 1 روز نگهداری کنید. اگه مقدار غذا دستتون اومد و بتونید برای هر وعده ، این غذا رو تازه تازه آماده کنید عالی میشه.

توجه داشته باشید که شما مجازید فقط ماده ی  اولیه( خمیر)  رو در یخچال و تا نهایتا 1 روز نگهداری کنید و مابقی غذای هر وعده ( مخلوط شده با آب) رو دور بریزید

 حالا میریم سراغ روش گرم نگه داشتن این غذا

بهتره یک کاسه را تا نیمه از آب گرم پرکنیم و کاسه مخلوط غذا رو بزاریم داخلش تا گرم بمونه

یادتون باشه بهترین دما حرارت 40 درجه سانتیگراد یا حدود 100 درجه فارنهایت میباشد

که اگر درجه نداشتیم کافیه کمی از غذا رو پشت دستمون تست کنیم که باید داغ نباشه و از حرارت بدن کمی بیشتر باشه

 روش غذا دادن

غذا دادن به جوجه به دو روش انجام میشه

یک سرنگ که چون نیاز به تجربه و آشنایی کامل داره و کمی هم مشکله در اینجا از توضیح دادن آن معذوریم

دو قاشق که هم راحت تره و هم مطمئن تر که در کشورهای دیگر به صورت ساخته شده و آماده در فروشگاههای مخصوص حیوانات خانگی موجود میباشد ولی در ایران با کمی ابتکار عمل خودمون باید درستش کنیم

که هم میتونید از پلاستیکی استفاده کنید که مانند عکس کافیه با کمی حرارت لبه ها رو کمی به داخل جمع کنید و با کمی حرارت اون تیزی لبه قاشق رو میگیرید

و یا فلزی که بازهم مانند عکس با انبر دست لبه ها رو کمی به داخل خم میکنید

که خیلی راحت با یکدست سر پرنده رو نگه میدارید و بادست دیگر غذا رو بر میدارید و به آرامی به پرنده میدهید باید توجه داشته باشید که غذا به آرامی وارد منقار پرنده شود

احتمال این هست که در چند روز اول غذا دهی پرنده از خوردن ممانعت کنه و در این صورت باید مانند عکس به آرامی با همون دستی که سرش رو نگه داشتید منقارش رو باز کنید و بهش غذا بدید که با چند بار غذا دادن خودش یاد میگیره

در انتهای کارهم یک گوش پاک کن یا گوشه یه حوله تمیز رو تو آب میزنیم و دور منقار و صورت پرنده رو به آرامی پاک میکنیم

در اینجا به مقدار غذا و تعداد دفعات تغذیه میپردازیم

مهمترین مساله در تغذیه جوجه گوشتی به طوره کامل پر نشدن چینه دان میباشد چون جوجه ها معمولا" سیری ناپذیرند برای جوجه های مختلف این مقدارها فرق میکند و به مرور دستمون میاد برای مثال یه جوجه عروس سی روزه حدود پنج میل ولی یک جوجه شاه طوطی تو همین سن حدود ده میل در هر وعده نیاز داره

که طبق دستوری که در بالا گفته شد تهیه شده و در اختیار جوجه قرار میدید

نکته دیگری که در تغذیه مهمه باید توجه داشته باشید غذا داخل چینه دان نمونده باشه و چینه دان خالی باشه که با توجه به این موضوع شاید تعداد دفعات تغذیه رو مجبور بشید بیشتر کنید

هرگز غذای آماده شده رو دوباره مصرف نکنیم و برای هر بار غذای تازه درست کنیم و همیشه به مقدار مصرف سرلاک رو با آب قاطی کنیم

معمولا" هر سه تا چهار ساعت باید به جوجه غذا بدید و در زمان شب نیز نیازی به تغذیه نیست (از ساعت یازده تا شش صبح)البته برای جوجه های بالای بیست و هشت روز

آب دادن به جوجه تا زمانیکه از دست غذا میخورد نیازی نیست و آب لازم بدنش را از آب مخلوط با سرلاکش تامین میکنه

چه زمانهایی نیاز به کمک فوری داریم و باید به دامپزشک مراجعه کنیم

یک -جیک جیک کردن یا ناله ممتد

دو-بی قراری و نخوابیدن

سه- بی میلی و پژمردگی در نحوه قرارگرفتن سر و بالها مانند آویزون بودن بالها

چهار-قبول نکردن غذا

پنج-واکنش نشون ندادن به دست و حرکت

شش -خالی نشدن چینه دان و برجستگی آن

هفت - سریع وزن کم کردن و بر آمدگی جناق سینه 

هشت -رشد غیره طبیعی - مانند غده ایی در زیره پوست یا منقار یا رشد غیره طبیعی بدن پرنده

نه - غیره عادی بودن در نحوه قرار گرفتن پرها و پاها مثلا" نتونه واسته

ده -غیره طبیعی افتادن و عدم تعادل

یازده -خیس بودن اطراف بینی و ترشحات دور چشم و عطسه های ممتد

در آخر هم ذکر چند نکته رو یاد آوری میکنم

یک اول برای بزرگ کردن جوجه به طوره کامل مباحث ذکر شده رو مطالعه کنیم بعد باید به این نکته دقت کنیم که حمل و نقل از کشورهای دیگر به ایران به صورت قاچاق و در بدترین شرایط انجام میشه و احتمال مرگ و میر این جوجه ها در منزل هست چون در طول راه هم ضربه خورده اند و هم به علت عدم تغذیه درست و صحیح بسیار ضعیف شده اند

دو تا پرهای سینه پرنده به طوره کامل در نیامده از در آوردن جوجه از جعبه و انگولک کردن پرنده و بازی کردن با اون جدا" خودداری میکنیم زیرا دست زدن و ضربه به چینه دان پرنده مساوی با خونریزی داخلی و مرگ خواهد بود

سه سعی میکنیم جعبه پرنده در جایی باشه که نوسانات هوایی نداشته باشه و جلوی کولر نباشه و بهترین دما – دمای ثابت بین 25 – 32 درجه سانتیگراد میباشد و وقتی پرها کامل شد دمای ثابت 25 - 27 عالیه

دوستان عزیزم در این چند خط سعی کردم به آسان ترین شکل ممکن روش بزرگ کردن جوجه گوشتی رو ذکر کنم - خوشحال خواهم شد اگر تونسته باشم حتی از کشته شدن یک جوجه گوشتی به خاطر عدم تجربه صاحبش جلوگیری کرده باشم - بازهم از اساتید و بزرگان سایت عذر خواهی میکنم

                                                                                                                                                                         S - JAVID       MIR.F

توجه: در برخی از پستهای این تاپیک برای تغذیه جوجه گوشتی به استفاده از حبوبات پخته و میکس شده اشاره گردیده که به سوپ حبوبات معروف شده است. اما پس از مدتی غذایی که در بخش تغذیه مطلب بالا تحت عنوان غذای مخصوص آقا مهران به آن اشاره گردید معرفی گشت و با توجه به نتایج مطلوب‌تر و راحت‌تر بودن هضم این غذا برای جوجه جایگزین سوپ حبوبات گردید. بنابراین از آن به بعد توصیه گردید در درجه اول از سرلاک مخصوص طوطیسانان و بعد از آن از این غذا که در قسمت تغذیه مطلب فوق دستور تهیه آن کامل نوشته شده استفاده گردد. توجه فرمایید  تغذیه جوجه با سرلاک نوزاد انسان (چه با شیر چه بدون شیر)، انواع بیسکوییت، آرد نخودچی، آرد برنج، آرد گندم، آرد ذرت و .... مجاز و مناسب نمیباشد. 

همچنین خواهشمند است از صفحه 175 به بعد (و یا حداقل 40-50 صفحه آخر تاپیک) را حتماً مطالعه فرمایید. پیشاپیش از توجه همه بزرگواران سپاسگذاری میگردد.

با توجه به در دسترس بودن سرلاک مختص طوطی در اکثر نقاط کشور استفاده از سرلاک دست ساز به هیچ وجه توصیه نمیشود و معقول نیست

خوب دوستان، من از آقای  خواهش کردم که اینجا توضیحات تکمیلیشون رو در مورد غذای جوجه عروس بگن. چیزهایی که من یاد گرفتم و تا حالا استفاده کردم همگی تجربیات ایشون بوده و اگه بخوام حرفی بزنم دلیل چندان علمی نداره. بیشتر دلیل تجربی هستش:

1- کلا سرلاک زیاد خوب نیست و احتیاجات کامل بدن جوجه رو فراهم نمی کنه. زیاد نمی شه به عنوان یه ماده مغذی روش حساب کرد.

2- آرد نخودچی و برنج هم گاهگداری خوبه ولی اگه این که بخواهیم همیشه ازش استفاده کنیم اون هم همون مشکل سرلاک رو داره و تمام مواد مورد نیاز بدن پرنده رو فراهم نمی کنه.

3-  غذا رو من هر 4 یا 5 ساعت یکبار باید به جوجه می دادم. البته اگه جوجه سیر باشه خودش از غذا خوردن امتناع می کنه و شما هر چقدر هم قربون، صدقه اش برید نخواهد خورد. چون من با قاشق غذا می دادم، نمی دونم باید چند سی سی بهش غذا بدم. من اونقدر می دادم که دیگه چینه دونش پر می شد یا خودش دیگه نمی یومد سمت غذا. تمام جوجه ها اینطورین وقتی سیر شدن دیگه سمتش نمی یان. ولی ما برای اطمینان از این که مشکل گوارشی براش پیش نیاد باید تا قبل از این که جوجه کامل سیر بشه دست از غذا دادن بهش بکشیم. (درست مانند انسان ها. که تا وقتی کامل سیر نشدن باید دست از غذا خوردن بکشن). وقتی که چینه دونش پر شد زمانشه که تا 4 5 ساعت دیگه بهش غذا ندیم.

4- خوب غذا که آماده شد سعی می کنیم نوک قاشق پر باشه. نه همه قاشق.... بعد آروم می بریم طرف دهان جوجه. یکی دو روز اول جوجه به سختی قبول می کنه و باید خیلی خیلی آروم پشت سرش رو با دست نگه داریم و بهش غذا بدیم ولی دو سه روز بعد خودش همکاری می کنه. به این ترتیب که با دیدن قاشق و ظرف غذا صدای جیک جیک نازش شنیده می شه و از شما می خو اد که با قاشق بهش غذا بدید. یعنی تا قاشق رو می برید جلوی دهانش مثل آدمای قحطی زده میاد جلو و بال و پرهاشو تکون می ده و سر و صدای زیادی از خودش در میاره. کم کم می بیند که اون حتی ظرف غذای خودش رو هم میشناسه و بعد که پرواز کردن یاد می گیره با دیدن ظرف غذاش می پره و میاد رو سر شما یا کنار ظرف غذا می شینه. توصیه: اینجور مواقع اصلا هول نکنید و با آرامش کامل به کار خودتون ادامه بدید. توصیه 2: یه دستمال پارچه ای خیلی تمیز حتما کنار شما و جوجه تون باشه تا به محض اینکه غذا روی بدنش ریخت سریع تمیز کنید تا به بدنش نچسبه. می تونید یه پیش بند نوزادی هم موقع غذا دادن براش استفاده کنید. 5- من جواب سئوال 5 رو نمی دونم. فقط یکی از جوجه های من دچار این مشکل شد اما اون هم برای فقط چند روز اینطوری بود ولی بعد کاملا خوب شد و من دلیلش رو نفهمیدم. شاید اون چند بار زیاد غذا خورده بود. آخه زمانی بود که بزرگ شده بود و دور و بر سفره غذای من می چرخید و با حرکاتش به من نشون می داد که هر غذایی که می خوام بخورم، اونم می خواد تست کنه. حتی یه بار اینقدر گیر سه پیچ شد که مجبور شدم یه خورده تخم مرغ نیمرو بهش بدم و چون تخم مرغ (اون هم نیمرو) غذای سنگینیه، دچار این حالت شد. 6- در مورد ملنگو هم نظرم همینه. در مورد شاه طوطی نمی دونم چون تا حالا این کار رو انجام ندادم. و می دونم که شاه طوطی خیلی حساس تر هستش. برای دوستانی که می خوان جوجه سرنگی بزرگ کنن این نکته ها رو تأکید دارم: 1- چه با سرنگ و چه با قاشق وقتی می خواهید به جوجه غذا بدید، حتماً حتماً حتماً دستاتون رو کامل بشویید. چون سیستم ایمنی بدن جوجه ها خیلی ضعیف هست و خدای ناکرده خیلی زود دچار عفونت می شه. 2- از دادن بقیه غذایی که می مونه به جوجه خودداری کنید. اگه سرلاک می دید و مثلا تو ظرف غذاش یه مقدار باقی می مونه اونو دیگه نگه ندارید و بریزید دور.  3- ظرف غذای جوجه و قاشقش حتما همیشه تمیز باشه. 4- در حد ممکن جوجه رو زیاد جابجا نکنین یعنی تا جایی که امکان داره فقط برای غذا دادن بهش از جعبه بیاریدش بیرون. تا زمانی که خودش تلاش می کنه تا از جعبه بیاد بیرون و یه روز می بینید که بله خودش موفق شد این کار رو بکنه. دیگه اون وقت خیالتون راحته که هر جایی خواستید با خودتون ببریدش. دیگه چیزی یادم نمی یاد.

ویرایش: سرلاک اگر سرلاک مخصوص طوطیسانان باشد بهترین غذا برای تغذیه جوجه گوشتی هست. در صورت عدم امکان تهیه سرلاک مخصوص طوطیسانان، غذایی که توصیه میگردد غذایی هست که در قسمت تغذیه اولین پست اولین صفحه تاپیک جوجه گوشتی دستور تهیه آن کامل نوشته شده است. تغذیه جوجه طوطی با سرلاک نوزاد انسان (چه با شیر چه بدون شیر)، انواع بیسکوییت، آرد نخودچی، آرد برنج، آرد گندم، آرد ذرت و .... ممنوع میباشد.

شروين جان

1- تخم‌مرغ زياد براي جوجه خوب نيست.

2- بيسكوئيت همونطوري كه آقا شاهرخ هم گفتند در دراز مدت باعث ايجاد مشكلات گوارشي مي شه. بيشتر بيسكوئيت‌ها شكر دارند كه اصلا براي طوطي‌ها مناسب نيست.

دوستان داخل غذای جوجه سرنگی  می شه هویج و سبزی هم اضافه کرد. در مورد جوجه سرنگی باید کاملا فکر کنیم که یه نوزاد داریم و باید اونجوری باهاش برخورد کنیم. دقیقا مثل نوزاد انسان رسیدگی می خواد.